Pod koniec szkoły podstawowej przeczytałem opowiadanie Ksawerego Pruszyńskiego o trębaczu z Samarkandy. Było piękne i tchnęło egzotyka. Zapamiętałem to miasto na końcu świata − w Uzbekistanie. Minęło ponad czterdzieści lat. Uzbecki odpowiednik TGV mknie między stolicą − Taszkientem a  Samarkandą właśnie. Ta sama, o której prezydent sąsiedniego Tadżykistanu Emomali Rahmon długo opowiadał mi, że to tadżyckie miasto, skarb kultury Tadżyków i wciąż w sporej mierze przez nich zamieszkane. Patrzę przez szybę wagonu na krajobraz najludniejszego … czytaj dalej →

Świat stał się globalną wioską, to prawda, ale interesy narodowe i państwowe wciąż są głównym drogowskazem i punktem odniesienia. Globalizacja polityki międzynarodowej nie polega na tym, że poszczególne kraje przestają mieć interesy czy że je grzecznie przekazują organizacjom międzynarodowym, tylko na tym, że owe interesy stają się przedmiotem rozgrywek globalnych. Widać to w miejscu, w którym piszę te słowa, czyli w Nowym Delhi, stolicy Indii. Państwo numer dwa na świecie (w wymiarze ludnościowym) uważane jest … czytaj dalej →

Setna rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę przypada na czas, w którym staramy się wzmocnić na nowo odzyskaną polską państwowość. Bo nic nam, Polakom nie jest dane raz na zawsze. Każde polskie pokolenie mogło albo walczyć o niepodległość albo jej bronić. W czasach pokoju − i globalizacji − niepodległość dalej jest olbrzymią wartością. I dalej są tacy − na wschodzie i na zachodzie − którzy chcą słabej Polski. I jeszcze jedna rzecz się nie zmieniła: tak, … czytaj dalej →

W wigilię święta niepodległości wyjątkowego, bo obchodzonego po raz setny – publikuję moją wypowiedź na temat zadany mi przez redakcję „wSieci Historii”: „Co oznacza bycie dzisiaj Polakiem?” Oto moja odpowiedź dla tego miesięcznika: To samo, co w 1018, gdy rządził książę (jeszcze) Bolesław Chrobry  i w 1518, kiedy nasze wojska pobiły Ruś pod Połockiem, w 1818 kiedy Polski nie było już na mapie i w 1918, gdy odzyskiwaliśmy Niepodległość. Zmieniają się czasy, zmienia się kształt … czytaj dalej →

Grecja zażądała od Niemiec reperacji wojennych w wysokości 279 mld euro. Jak na to odpowiedział Berlin? W obecności prezydentów Republiki Federalnej i Grecji Franka Waltera  Steinmeiera i Prokopisa Pavlopulosa 11 dni temu (11 października) rządy obu krajów powołały „niemiecko-grecką wymianę młodzieży”. Celem owej inicjatywy ma być „lepsze wzajemne poznanie się młodzieży niemieckiej i greckiej” oraz „redukcja zbędnych stereotypów”. Rząd w Berlinie wsparł ową wymianę kwotą 3 milionów euro rocznie. W ten sposób Grecja zameldowała się … czytaj dalej →

Niektórzy się oburzą na te porównania, ale co mi tam… Za komuny walka klasowa zgodnie z tą pokrętną ideologią zaostrzała się w miarę rozwoju komunizmu i społeczeństwa socjalistycznego. Było to nad wyraz dialektyczne. Ale doktryna obowiązywała. Nie chcę pisać o komunie, ale owa spirala coraz bardziej nakręcającej się walki z „wrogami ludu” przypomina mi się zawsze, ilekroć obserwuję reakcje liderów Unii Europejskiej oraz szeregu państw członkowskich UE na ewidentny kryzys, w którym Unia się znalazła. … czytaj dalej →

Niewinne pytania ministra sprawiedliwości do Trybunału Konstytucyjnego (batalion czy kompania − któż to wie? − anonimowych prawników-„specjalistów” i nieanonimowy Matczak M. uznali „za poważny krok do Polexitu”. Jak to kiedyś powiedział Joachim Brudziński − „proszę mnie nie rozśmieszać, bo mi zajady pękną”. Straszenie Polexitem zaczyna przypominać straszenie PiS-em. To drugie miało dla straszących opłakane skutki, bo podwójnie przegrali wybory w 2015 roku. Właściwie zatem nasuwa się wniosek: niech straszą dalej… Skądinąd znając tendencje, wedle których … czytaj dalej →